Dankjewel voor alle mooie tekeningen voor Stan!
Heel mooi en ontzettend lief!
Dankjewel Janneke, Lore, Stien, Nette en Rieneke!
De liefde van een moeder
Begint al in haar schoot
’t groeit en wordt stééds dieper
Niet te breken met de dood
Moeder ben je voor het leven
Of je kindje nu leeft of niet
Die band zal nooit verbreken
Zelfs als je ’t kindje niet ziet
Toch zijn de mijlpalen van een moeder
Die wel opgroeiende kinderen heeft
Voor een moeder met lege handen
Dé dagen waar pijn aan kleeft!
Dank u mama voor deze mooie tekst want het zo juist!
Eens uit moeders schoot geboren,
en opeens ben je jouw kind verloren.
De klok lijkt even stil te staan,
het heden wil niet meer verder gaan.
Leeg in je hoofd en lam in je benen.
in een roes de uitvaart regelen, afscheid nemen.
Het enige wat je nog voor je kind kan doen,
is een lief gebaar of een laatste zoen.
Een overleden kind is te tragisch voor woorden:
Nooit de stem, de lach kunnen horen.
Nooit meer aanraken, alleen een traan
toch blijft je kind als een schaduw bestaan.
Vol liefde en gevoelens in verhalen en gedachten.
Aanwezig in afwezigheid alle dagen alle nachten.
Minder intens worden alleen: de pijn en het verdriet
Het gemis blijft altijd, want je kind vergeet je niet.
(Claudia C.M. Folkerts)